بررسی فراوانی عفونت کلامیدیا پنومونیه در نسج آدنوئید کودکان آدنوئیدکتومی شده در مجتمع حضرت رسول اکرم(ص) تهران، ۸۵-۱۳۸۴

زمینه و هدف: عفونت های مکرر و یا مزمن آدنوتونسیلر، بیش تر کودکان را گرفتار می کند. فراوانی پاتوژن های تنفسی بالقوه در سطح آدنوئید و لوزه کودکان مبتلا به علایم متوسط تونسیلوفارنژیت و یا هیپرتروفی آدنوتونسیلر، تفاوت زیادی با کودکان بدون علامت ندارد. کلامیدیاپنومونیه، پاتوژن شایع دستگاه تنفسی کودکان است. در مورد کلونیزاسیون واقعی و لکالیزاسیون باکتری در دستگاه تنفسی، اطلاعات زیادی در دسترس نیست. یافته های اخیر نشان می دهند که احتملاً کلامیدیا، یک پاتوژن شایع در نسج آدنوئید کودکانی که آدنوئیدکتومی می شوند، می باشد. هدف از این مطالعه، تعیین عفونت کلامیدیا پنومونیه در نسج آدنوئید کودکانی که آدنوئیدکتومی می شوند با روش pcr(polymerase chain reaction) و اندازه گیری آنتی بادی اختصاصی در سرم بیماران بود. روش بررسی: این مطالعه، از نوع مقطعی ـ توصیفی بود که در طی 1 سال(85-1384)، بر روی 44 نمونه آدنوئید کودکانی که در بخش گوش و حلق و بینی مجتمع حضرت رسول اکرم(ص)، آدنوئیدکتومی شدند، آزمایش اختصاصی pcr کلامیدیا انجام گرفت. 168 آزمایش سرولوژی الیزا(2 نوع آنتی بادی فاز حاد و قبلی برای هر نمونه) انجام شد. نمونه ها از 53 بیمار(1/63%) و 31 کودک سالم(9/36%) گرفته شدند. اطلاعات جمع آوری شده توسط نرم افزار آماری(version 10.5)spss مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: سن بیماران، 14-3 سال با دامنه 11 سال و میانگین سنی 95/7 سال و انحراف معیار ±98/1 سال بود. 8/54% بیماران، پسر و 2/45%، دختر بودند. فصل آدنوئیدکتومی در 24% موارد، بهار، در 18%، تابستان، در 36%، پاییز و در 22%، زمستان بود. با روش pcr، dna کلامیدیا در 7 نمونه از 44 نمونه آدنوئید بیماران(9/15%) مثبت بود. مثبت شدن pcr، بین دو جنس و در گروه های سنی، تفاوتی نداشت. از کل کودکان، 7/3% به عفونت حاد مبتلا بودند و 3/12% ایمنی قبلی به کلامیدیا داشتند. با روش سرولوژی، از 51 بیمار فقط 1 مورد(2%)، عفونت حاد و 6 نفر(8/11%)، ایمنی قبلی به کلامیدیا داشتند. بین گروه بیمار و شاهد، ایمنی حاد و قبلی به کلامیدیا تفاوتی نداشت. نتیجه گیری: نتایج نشان می دهند که عفونت کلامیدیایی یافته نسبتاً شایعی در نسج آدنوئید کودکانی که آدنوئیدکتومی می شوند، می باشد. نسج آدنوئید می تواند به عنوان مخزن باکتری های ایجاد کننده عفونت سینوس و ریه و حتی عفونت های مزمن گوش باشد. اگر چه کلامیدیا پنومونیه یافته شایعی در آدنوئید کودکانی که آدنوئیدکتومی می شوند، می باشد اما اینکه کلامیدیا در گروه بیماران نقش پاتوژن دارد را نمی توان با نتایج این مطالعه به تنهایی مشخص نمود. توصیه می شود، در صورت عدم پاسخ درمانی آدنوئیدیت به داروهای معمول، قبل از عمل جراحی، از آنتی بیوتیک های موثر بر عفونت کلامیدیا(مناسب با سن مریض) مانند اریترومایسین یا تتراسیکلین و یا ماکرولیدهای جدید مثل آزیترومایسین یا کلاریترومایسین استفاده شود.